Merhaba kıymetli okuyucularım; Her insan bir engelli olarak karşılaştığı olayları, haksızlıkları, hüzünleri, cesareti ve hayata dair birçok şeyi keşfetmek için düşünmek düşüncelerini eyleme geçirmek olduğunu yaşanmışlıklardan gözlemlemekteyiz.
Buyurun şimdi her insanın keşke dedikleri veya buna izin vermeden onlarla bütünleşerek hayatını geçirmiş insanlarımız ve aileler vardır.
Haydi bakalım misafir yaşadığımız bu dünyada.
Keyifle kullanıyorum;
Annemin ta biz çocukken aldığı bir yemek takımı vardı. Kıyıp kullanmadı, vitrine koydu. Aradan yıllar geçti. Babam öldü, annem yaşlandı, biz büyüdük ama o yemek takımı hep o vitrinde kaldı.
O gün bugündür kıytırık bir yemek takımının sırayla bizi yolcu etmesine sinir oldum. Şimdi neyim varsa keyifle kullanıyorum. Hiçbir eşyanın arkamdan el sallamasına izin vermeyeceğim. Size de tavsiye ederim. Misafirlere layık gördüğünüz ne varsa siz kullanın. Unutmayın siz de bu dünyada bir misafirsiniz...
Yenik düşen çocuk gibi;
Naif insanlardı bizim nesil, kitap ayracı nedir bilmezdik mesela, güller kurutup kuru gülleri koyardık kaldığımız sayfaya.. Bitince kıyamazdık atmaya ne kitabı ne kuru gülümüzü. Defterlerimizi bile süslerdik yukarıdan aşağıya renk renk kuru boyalarla tıpkı yüreğimiz gibi..
Yere düşen ekmeği bile öper alnımıza koyar ondan sonra duvar bulur koyardık kuşlar yesin ayak basmasın diye. Utanç nedir bilirdik, pişkinlik yapanın adı çıkardı arsıza, korkardık adımız çıkacak diye arsıza.
Saçımız giyim kuşamımızda bile bir tertip bir düzen vardı. Aklımız gök kuşağı gibi renkli yüreklerimiz lekesiz yaşayışımız hayata insanlara bakışımız güzeldi. Güzel bir nesilden gelmiş üzgün bir nesiliz şimdi biz.
Yolun sonunda anlarsın;
İnsan gitmek için zaman geçmek için var olmuş. Sen şimdi zamanı harcadığını sanırsın, zamanın seni nasıl harcadığını yolun sonunda anlarsın. Keşke yolun sonunda, masalın sonunu duymadan uykuya yenik düşen çocuk gibi hep masum kalabilsek.
Yıllardır hayatımdaki insanların tüm beklentilerini karşılayamadım. Ama elimden geleni yaptım. En önemlisi de kimsenin hayal kırıklığı olmadım, olmamaya çalıştım. Bahane bulmak çok kolaydır. Gitmek için. Öfkeliydim dersin, senin yüzünden dersin, beni bu hale getirdin dersin. Biraz yürekli olanlar ne olursa olsun yapmamalıydım diyenlerdir. Yetinmeyip giden herkesin yolu açık olsun.
Sonuç olarak; Düşündürebilmek, gelecek için üretilecek ürünün ana kapısıdır. (Kazım İLHAN)
Toplumun ve ailenin en büyük ilacı doğru iletişimdir. (Kazım İLHAN)
Birlikte siz, biz demeden, sıcak, sevecen ve mutlu birlikteliklerin bir arada olduğu sağlıklı neşeli yarınlar dilerim. Hoşça kalın.
- - - -